Booktegi - ElkarrizKATEA - Ana Morales eta Iñigo Astiz
Jarraian, ikusi Ana Moralesek Iñigo Astizi "ElkarrizKATEA" proiektuaren baitan egindako elkarrizketaren lehen zatia (17.minutura arte) eta egin iruzkinak blogean.
Sekula ez liokete euli bati hegalik kenduko - Slavenka Drakulic (Armiarma-kritika)
Sekula ez liokete euli bati hegalik kenduko / Slavenka Drakulic (Amaia Apalauza Ollo) / Txalaparta, 2021 Gerlaren gizalegea , Irati Majuelo / Berria , 2021-10-24 Slavenka Drakulic idazle esanguratsua da Kroazian zein nazioartean Jugoslaviako gerlari buruzko lan mardulak osatzeagatik, eta, ildo horretan, interesgarria da jakitea Sekula ez liokete euli bati hegalik kenduko Balkanetako gatazka korapilatsua lantzen duten beste bi eleberriren ostean idatzi duela, hor kokatu beharra da. Horietako bat, Han ez banengo bezala , Amaia Apalauza k berak ekarri zuen euskarara (Pasazaite, 2018). Drakulicek perspektiba konplikatu bati heltzen dio lan honetan; izan ere, gerla-kriminalak hartzen ditu jopuntuan. Hala, Hagako Auzitegian kriminalok epaitzerakoan azaleratutako akusazioak, galdeketak eta lekukotzak ditu oinarri liburuak, idazlea bera entzule gisa egon baitzen han. Baina horien jasotze hutsa baino, izugarrikeriaren aurrean gizakiari pizten zaizkion galderak erantzuteko proposamen bat da
Ikusitako elkarrizketa nahiko interesgarria iruditu zait, eta batez ere, Iñigok esandako bi esaldi hauek: "batzutan eramana zarela jakitea polita izaten da", eta bestalde, "ez ulertzeak badauka batzutan zerbait noblea".
ErantzunEzabatuZer deritzozue honi?
Hain zuzen ere, zuk nabarmendu duzun bigarren esaldiari tira egin eta bada klasean egin ohi dugun ariketa erraz eta, nire ustez, polita: ulertzen ez dugun hizkuntzaren batean abesti bat edo pelikula zati bat jarri eta taldeka saiatzen gara asmatzen zeri buruzkoa den, zertaz ari diren. Oso "kaleidoskopikoa" izaten da emaitza, baina konturatzen gara ulermen arrazionalari heldu ezin diogunean beste baliabide batzuk aktibatzen ditugula eta, hortaz, gai garela normalean ikusten edo hautematen ez dugun hori lehen planora ekartzeko. Egin duzue inoiz?
EzabatuZuk aipatutako lehenengo esaldia neuk ere apuntatu dut Soiartze. Oso polita iruditu zait.
EzabatuEgileak iruzkina kendu du.
EzabatuNi kaletik dabilen jendearen elkarrizketa eta bizitza asmatzen saiatu naiz noizbait, aspergarritasuna alde batera uzteko... baina ez zuk diozun moduan, Maialen. Jejeje
Ezabatu"Entzuteko literatura" gustuko baduzue hona hemen Xerezaderen Artxiboa, Ana Morales eta Jasone Larrinagaren gidaritzapean: https://xerezade.org/
ErantzunEzabatuBai, interisgarri oso iruditu zait... modu apalean zenbat irudimen eta erreflexio egin daitezke!
ErantzunEzabatuEgileak iruzkina kendu du.
ErantzunEzabatuIruzkin honetan elkarrizketan zehar esaten dituzten hainbat esaldi idatziko dizkizuet interesgarriak eta politak iruditu zaizkidalako.
Ezabatu- “Esperimentazioaren bidez normaltasunaren disrupzio egoera horiek emaitza poetikoak eman zitekeen.” Iñigo.
- “Zu eroso zauden egoeretan sentitzea eramana zarela, sentsazio gozoa izan daiteke; ez ulertzeak badauka zerbait noblea.” Iñigo.
- “Performansea eta posearen arteko erdibidea zara” Ane.
- “Poemak paseatzen ditut, ez ditut idazten. Ideiak zintzilik uzten ditut eta noizbehinka txokatzen dira ideiak eta poemak ateratzen dira. Paseo horietan buruan etengabe bueltaka nuena lekua zen. Denbora pausatzen den gunea.” Iñigo.
Guztiak oso politak, bai!!!
EzabatuBa niri gaurkoa aurrekoak baino gutxiago gustatu zait. Eta zaila egiten zait haurnasketaren bat egitea. Momentua ere izan daiteke.
ErantzunEzabatuZiur eguna dela...
EzabatuNiri aldiz, gaurkoa aurrekoa baino gehiago gustatu zait. Liburu baten atzen zer eta nor dagoen jakitea interesgarria iruditzen zait. Nolabait, liburu osatzen du.
ErantzunEzabatuBai, oso interesgarria elkarrizketa.
ErantzunEzabatuBatez ere gustatu zait nola Ana Moralesek egin duen hausnarketa, txikiak garenean gure gorputzarekin egiten ditugun esperimentuak gero adinarekin gero eta ez ohikoagoak dira. Urtekin gure sormena gutxitzen doa.
Seriotu, aspergarriago bihurtu... hori bada nagusi egitea, neuk Peter Pan izan nahi dut.
EzabatuIkasteko modurik eraginkorrena dira jolasa, esperimentazioa, irudimena... zergatik ez gara ausartzen horien bidez ikasten helduak garenean? Beldurragatik ote?
EzabatuNik ere egiten nituen horrelakoak txikitan, poesian erori gabe ordea.
EzabatuEgia da. helduek gaitasun hori galdu dugo. Artistek ez, noski.
EzabatuEgia da haurrek irudimen handia dutela, eta askotan irudimen hori gehiago esplotatu beharko genukela.
EzabatuHorrelakorik galtzen dugu nagusitzen garen heinean, seguraski lotsagatik, beldurragatik edo besteen iritziengatik. Alabak askotan esaten du ez duela nahi heldua izan, aspergarria izango dela pentsatzen duelako... agian arrazoia izango du!
EzabatuEz naiz poesia zalea, baina elkarrizketa hau entzunda zerbait irakurriko nuke, batez ere esperimentala.
ErantzunEzabatuEntzundako gauza bat azpimarratuko nuke: publiko aurrean irakurtzen duenean, entzuleen erreakzioak zeharo desberdinak direla, eta hori gustatzen zaiola.
Ez litzaidake batere inportako bere "performance" bat ikustera joatea.
EzabatuHeme duzue "Hondakindegia" ikuskizunaren bideoa:
Ezabatuhttps://www.youtube.com/watch?v=4Bn4wLCDygc
uau 11:21
EzabatuEz nekien zein zen Iñigo. Ikastaro honetan behin baino gehiagotan aipatu da literatura saria eskuratzerakoan egin zuen hitz jolasa zela eta. Bideoa ikusita ohartu naiz "ganbatxoko galanta" daukala eta ez dela alferrik galduko. Elkarrizketari esker interesa piztu zait bere lanak irakurtzeko, batez ere "lurra jaten" ibili zen lana =)
ErantzunEzabatuProiektua aurkezteko ideia paregabea eman dizute, Aiora! Kar kar kar
EzabatuIñigok bere lanbideari buruz hitz egiten du, baina elkarrizketa hau, batez ere, bere "beste" hortaz doa, eta hori da, batez ere, elkarrizketari aberastasuna ematen diona.
ErantzunEzabatuPertsona baten "beste" hori ezagutzen dugunean, benetako pertsona ezagutzen dugu, eta justu momentu horretan altxor handi bat aurkitu duzula dirudi.
Zoritxarrez, askotan aurkitzen ditugu barruko altxorra erakutzi nahi ez duten pertsonak, agian beste batzuk, altxor hori ikusterakoan, ez dutelako balorean hartu?
Edo ez dakitelako altxor bat dutela/direla...
EzabatuAdos Nagore!
EzabatuNago, bigarren esaldi horrekin gelditu naiz ere... noblea=ezjakintasunetik abiatzen da, nolabait.
ErantzunEzabatu:)
EzabatuIñigo Astizek esaten duen bezala " Bizi gara mundu honetan eta uste dugu zein diren mugak, baina benetan mugaz bestaldera beste milioi mundu daude". Umeen begietatik mundua ikusi, jolastu, gozatu eta disfrutatu fantasiarekin bidelagun, amets egin esna...Zure barruko umea tarteka atera, seriotasuna alde batera utzi eta ez ahaztu gozatzea. Elkarrizketa entzun ondoren mezu hau da gaur nire buruari egin nahi diodan oparia.
ErantzunEzabatuEta bidaiatzea, ezagutzea... muga horietatik ateratzea!
EzabatuOpari ederra.
EzabatuHalaxe da...maiz ahazten den kontua da, baina gure lanak bergogorarazteko aukera ematen digu...zorionekoak gu !
Beste aldetik, Maialenek aipatu duen bezala, poesia nahiko urrun izaten dugula, eta Iñigoren liburu poemaren aurkezpenarekin, eta umore kutsu horrekin...gogoa piztu zait irakurtzeko.
ErantzunEzabatuAsko gustatu zait Iñigo Astizek poesia idazteko erabiltzen duen prozesuaren azalpena, baita ideia txiki xume batek eman ditzakeen aukerei buruz hitz egin duenean. Askotan, ideia handien bila galtzen gara emaitza itxuroso edo sakon bat lortuko dugulakoan.
ErantzunEzabatuGainera, zu nahiko poesia zalea omen zara, ez? ;)
EzabatuLehenik eta behin, esan, booktegi ez nuela ezagutzen eta oso baliabide ona iruditu zaidala euskal literatura ezagutzeko.
ErantzunEzabatuElkarrizketa gustura entzun dut. Nahiz eta orain arte poesia zalea ez naizen izan, beharbada animatu egingo naiz Iñigo Astizen liburu bat irakurtzera. Lehenengo liburua, gorputza, poesia eta esperimentazioa uztartzen dituena alegia, erakargarria iruditu zait.
Poesia idazten duenak eta irakurtzen duenak ez du begirada berdinaz egingo, edo bai, auskalo. Baina, seguru guztiok ez dugula modu berean ulertuko eta berdina sentituko gauza bera irakurtzen dugunean. Elkarrizketan esan duten bezala, poesia baten aurrean izandako sentsazioa ez da guztiona berdina izanen; batzuk barre egingo dute, beste batzuk desatsegin sentituko dira, beste batzuei zentzugabekeria irudituko zaie eta beste batzuei...nork daki.. Oso aberasgarria iruditzen zait.
Literaturaren magiaz ohartu naiz : ze aberatsa den idazleak sentimendu edo intentzio batekin idaztea gero irakurleek beren interpretazio propioa egiteko, beren esperientzietan oinarrituz. Hori da benetan publikora heltzea.
ErantzunEzabatu